899 To Anna van Gogh-Carbentus and Willemien van Gogh. Auvers-sur-Oise, between about Thursday, 10 and Monday, 14 July 1890.

metadata

No. 899 (Brieven 1990 904, Complete Letters 650)
From: Vincent van Gogh
To: Anna van Gogh and Willemien van Gogh
Date: Auvers-sur-Oise, between about Thursday, 10 and Monday, 14 July 1890

Source status

Original manuscript

Location

Amsterdam, Van Gogh Museum, inv. no. b698 V/1962

Date

The letter must have been written shortly before Theo and Jo’s departure for the Netherlands on 15 July; Vincent hopes, after all, that they will have ‘really happy days’ together (l. 44). He writes that he is ‘wholly absorbed’ in painting ‘the vast expanse of wheatfields’. He writes the same to Theo and Jo in letter 898 of about Thursday, 10 July; in that letter he also says that he intends to reply ‘shortly’ (ll. 86-87) to the letters he received that day from his mother and Willemien. For these reasons we have dated the present letter to some time between about Thursday, 10 and Monday, 14 July 1890.

Ongoing topic

Theo and Jo’s visit to the Netherlands (898)

original text

1r:1

Beste moeder en zuster,

Hartelijk dank voor uwe goede brieven die mij regt veel genoegen deden. Tegenwoordig voel ik me kalmer dan verl. jaar, en werkelijk de onrust in mijn hoofd is zoo veel bedaard. Ik heb trouwens wel altijd dat geloofd, dat het terugzien van de omgeving van vroeger dat zou uitwerken.

Dikwijls denk ik aan U beiden en zou wel erg graag U nog eens terugzien.

Erg goed dat Wil in het hospitaal is gaan werken.1 en dat zij zegt – de operaties vielen me mee, juist omdat zij apprecieert de middelen om de smart te verminderen en het er op uit zijn van veel dokters om hetgeen gedaan moet worden eenvoudig en verstandig en met goedheid te doen – wel dat noem ik de dingen goed aankijken en – vertrouwen.

1v:2

Maar juist voor de gezondheid zooals ge zegt – is het erg noodig in den tuin te werken en de bloemen te zien groeijen.

Ik voor mij ben geheel geabsorbeerd in de onafzienbare vlakte met korenvelden tegen de heuvels, groot als een zee, fijn geel, fijn zacht groen, fijn paarsch van een omgewerkt en gewied stuk grond, regelmatig met het groen van bloeiende aardappel planten gespikkeld, alles onder een lucht met fijn blaauwe, witte, rose, violette toonen.

Ik ben geheel in een stemming van haast al te groote kalmte, in een stemming om dat te schilderen.

Hartelijk hoop ik dat U met Theo en Jo regt gezellige dagen zult hebben en even als ik zult u wel zien hoe goed zij voor het kindje zorgen dat 1v:3 er toch goed uitziet.

Wat zullen Anna’s kinderen al groot worden.2

Gegroet voor heden, ik moet op mijn werk uit, in gedachten allen omhelsd.

Uw liefh.

Vincent

translation

1r:1

Dear mother and sister,

Sincere thanks for your kind letters, which gave me a great deal of pleasure. For the present I feel calmer than last year, and the turmoil in my head has really abated so much. I’ve always believed that, incidentally; that seeing the old surroundings again would have this effect.

I often think of you both, and would very much like to see you again.

Very good that Wil’s started working in the hospital.1 And that she says — the operations weren’t as bad as she expected, precisely because she appreciates the means of lessening the pain, and the way many doctors endeavour to do what has to be done simply and sensibly and with kindness — well I call that looking at things the right way and — having faith. 1v:2

But precisely for one’s health, as you say — it’s very necessary to work in the garden and to see the flowers growing.

For my part, I’m wholly absorbed in the vast expanse of wheatfields against the hills, large as a sea, delicate yellow, delicate pale green, delicate purple of a ploughed and weeded piece of land, regularly speckled with the green of flowering potato plants, all under a sky with delicate blue, white, pink, violet tones.

I’m wholly in a mood of almost too much calm, in a mood to paint that.

I sincerely hope that you’ll have really happy days with Theo and Jo and, like me, you’ll see how well they look after the baby, who looks well. 1v:3

How big Anna’s children must be by now.2

Regards for today, I must get out and work, all embraced in thought.

Your loving

Vincent

notes

1. For Willemien’s work at the hospital, see letter 878, n. 2.

2. Vincent’s sister Anna had two children: Sara, who was 10 years old at this time, and Annie, who was 7.