Wij hebben nog maar een dag of 10 voordat de maand om is en ik dien toch te weten hoe of wat.–

Maar overigens, ik voor mij ben besloten – alleen het zou mij aangenaam zijn als gij het ook zoo kondt inzien als ik.–

Indien gij het goedvindt dat het plan doorgaat zoodra mogelijk

Ik wilde daar echter mede voortmaken. Want anders moet ik alweer langer hier zijn.

Ik zou ook zoo geducht graag die karwei aan mijn tanden klaar hebben.

Wat moet ik doen.–

In alles heb ik nog een franc vijftig – en wat het eten betreft heb ik nog voor vijf francs tegoed tot ’t einde der maand. Het is voor zooveel dingen wenschelijk dat wij spoedig dien maatregel van veranderen nemen.

Ge begrijpt dat er niet overschiet om van hier schilderbehoeften mede te nemen naar Brabant – ik zit ginder dus dubbel vast waarschijnlijk, en met model en met verf. Er is dus geen keus – trouwens wat ware er voor keus noodig, want wat het meest presseert moet het eerst worden afgedaan en dat is dien tijd naakt en antiek teekenen.

Ik schrijf U wat kort af misschien maar het mag niet op den langen weg worden geschoven.–

Overigens, eigentlijk spreekt het van zelf dat er geen enkel bezwaar kan zijn om in Parijs voorloopig direkt een mansarde te vinden den eersten den besten dag dat ik er kom – en dan, ik kan in de Louvre of ecole des Beaux arts teregt voor dat teekenen1 en het zal zoodoende des te beter bij Cormon lukken. Dus laat ons niet talmen of in langdradigheden vervallen.–

Wij moeten een coup de collier geven, welnu we zullen dien geven.–

Willen we ooit iets goeds doen, reken er op dat hoe langer hoe meer het op beslistheid en op vrij snel handelen zal aankomen, en dat, waar toch met alle moeite die men zich geven mogt niemand vooruit den uitslag zijner ondernemingen kan weten met zekerheid, wat durven en doortastend zijn geen kwaad kan.

Als het dus eenigzins kon wou ik nog deze maand de andere helft van die karwei aan mijn tanden laten doen. ik wou mijn studies inpakken en ze U toezenden en den laatsten van deze maand vertrekken of zelfs een paar dagen eer.

Maar niet weer in Maart blijven, ter wille van de huur.–

Zou daar mogelijkheid op zijn.  1v:3 Dan kan ik t’huis helpen inpakken indien het hun tot iets nuttig kan zijn.

En kan ik er nog wat schilderen of teekenen, des te beter.

Maar – hoe eer en hoe energieker wij af doen dien tijd teekenen te Parijs, hoe beter voor de heele toekomst. Zelfs hetgeen ik er in deze weinige weken hier aan gedaan heb, voel ik mij helpt. En deed ik het niet dan zou ik er, al vond ik ’t op een andere manier in de natuur zelf, dan zou ik er altijd last van houden met lui die op de akademie of ergens anders geweest waren – dat ik niet teekenen kon2 – volgens hun. Hoe het definitief hier op de akademie met mij zal afloopen weet ik nog niet – ik schreef U dat laatst niet waar, van dat zij een standje met mij bepaald gezocht hadden.–3

Sibert – de leeraar – had, hoorde ik gisteren, ergens gezegd dat ik een goed begrip had van teekenen en dat hij wat te haastig was geweest.– Daar hij niet druk in de klas komt heb ik hem in eenige dagen niet gezien.

Ik werk aan een vrouwentors op ’t moment.4 Gegroet – maar schrijf zoo spoedig ge kunt. Het blijft al mee ’t zelfde met mijn gestel maar toch geloof ik het aan ’t teregt komen is. Met een handdruk.