521 To Anthon van Rappard. Eindhoven, Monday, 27 July 1885.

metadata

No. 521 (Brieven 1990 523, Complete Letters R55)
From: Vincent van Gogh
To: Anthon van Rappard
Date: Eindhoven, Monday, 27 July 1885

Source status

Original manuscript

Location

Amsterdam, Van Gogh Museum, inv. no. b8387 V/2006

Date

Letter headed: ‘Eindhoven 27 Julij’. The reading of the ‘7’ is uncertain; the alternative would be a ‘1’, but in view of the course of events and the frequency of the correspondence in July the latter reading is unlikely.

Ongoing topic

Van Rappard’s reaction to the lithograph of The potato eaters (503)

original text

1r:1

Eindhoven 27 Julij

Amice Rappard –

dat er noodzakelijk een einde moet komen aan deze zanikerij is in de eerste plaats omdat het veel zou gaan lijken op het dispuut van zekere twee godvruchtige predikanten die over een verschil van meening aangaande de geographische ligging van den weg der zaligheid met zóóveel vuur disputeerden, dat op een gegeven oogenblik als met één zelfde mouvement zij respectievelijk hunne pruiken in elkanders aangezigten wierpen. Die pruiken zouden er bij hooren – en – hoe willen wij met den besten wil van de wereld nu verder komen want wij zijn juist op het critieke punt en noch gij noch ik zijn in het bezit van het onontbeerlijk werptuig in casu.– Ik ben ten einde raad om die reden en het spijt mij zeer dat wij iets zijn begonnen hetwelk wij nu niet bij magte blijken te zijn te kroonen met het einde bovengenoemd – der zaak zoo volkomen waardig.

1v:2

Ik geloof dat het dispuut een bepaald belachelijken kant heeft en meer en meer krijgen zou, en werkelijk, dat is de reden dat ik er niet verder in wil gaan.– Het is al te absurd.

Wees verstandig en schei er van Uw kant ook mede uit.

Al wat zoo maar in een mensch opkomt, komt maar niet regelregt uit zijn geweten – of Uw geweten u die brieven heeft gedicteerd?– of het uw plicht was ze te schrijven?– wat – zanikerij –

lach er mee.–

Waar ge echter hebt gemeend het Uw plicht was en gemeend uw geweten U er toe drong, zoo wil ik de heele zaak met ap- en dependentie over mijn kant laten gaan en dus

UIT.

Resteert – U te vragen of gij, en indien ja omstreeks welken tijd, er over denkt hier een aantal studies te komen maken.

Ik zou dan zorgen dat gij bij mijne moeder kunt logeeren als gewoonlijk.

Na groete

Vincent

translation

1r:1

Eindhoven, 27 July

My dear friend Rappard,

That there must necessarily be an end to this nagging is, in the first place, because it really would come to resemble the dispute between a certain two pious ministers who debated a difference of opinion concerning the geographical location of the road to salvation with so much fervour that at a certain moment, with one and the same gesture, they cast their respective wigs in each other’s faces. Those wigs should be part of it — and — how, with the best will in the world, shall we proceed now, for we’re just at the critical point and neither you nor I is in the possession of the indispensable projectile in question? I’m at my wits’ end for this reason, and I’m very sorry that we’ve started something that we now don’t appear capable of crowning with the above-mentioned end — so utterly worthy of the cause. 1v:2

I think that the dispute has a decidedly ridiculous side, and would become more and more so, and really, that’s the reason why I don’t want to go into it any further. It’s just too absurd.

Be sensible, and put a stop to it on your part, too.

Everything that occurs to a person doesn’t necessarily come straight from his conscience — as if your conscience dictated those letters to you? — as if it was your duty to write them? — what — nonsense — laugh at it.

However, since you thought it was your duty and thought your conscience impelled you to do it, for my part I’m willing to let the whole matter with all its ramifications drop, and so be

DONE.

It remains — to ask you whether and, if so, approximately when you’re thinking of coming here to make a number of studies.

I would then see to it that you can stay with my mother as usual.

Sincerely,

Vincent