Hierbij stuur ik U croquis van een schilderij dat ik met meer anderen onder handen heb – dit is een effekt van bloeiende boomen in den achtermiddag.–1 Bij de teekeningen die ge krijgen zult zoodra Rappard hier komt, zijn er 3 die van ’t zelfde geval genomen zijn.2 Wat mij trof in de natuur was het verbazend echt en half ouderwets half rustiek karakter van dien tuin. En dat ik van ’t zelfde hoekje, behalve dat ik er verscheiden studies van maakte die ik vernietigde, tot 3 keer toe een penteekening maakte, was juist omdat ik wilde geven dat karakter in eenige intieme details die niet makkelijk of van zelf of toevallig uit te drukken zijn.–
Als ik voor mij eenig zelfvertrouwen heb in mijn werk is het ook daarom omdat het me te veel moeite kost dan dat ik zoo maar geloof men daar niets door winnen zou of het te vergeefs doen.– En nog eens, voor de algemeenheden waarin de meeste kunstkenners wel schijnen te vervallen meer en meer, ik haal er mijn schouders voor op.
Rappard had een paar schilderijen die hij kans zag af te maken met model dat hij krijgen kon en schreef me nu dat in plaats van direkt, hij in Mei komt en misschien dan vragen zou dit bezoek wat langer te doen duren als het hier schikte, omdat ’t zijn plan is hier nog iets te maken.
Ik wou wel zijn komst zamenviel met de uwe.
Ge moet vooral niet denken dat ik voor mij groote verwachtingen heb betreffende de appreciatie van mijn werk – ik geloof men tevreden moet zijn als men ’t zoover krijgt men eenige weinigen overtuigen kan van de degelijkheid van waar men naar streeft en door hen begrepen wordt zonder opschroeverij.–a En de rest is iets van, als ’t er bij komt, tant mieux, doch iets waar men zoo min mogelijk zelfs over denken moet.– Maar toch geloof ik het werk moet gezien worden en wel juist omdat uit den stroom van de voorbijgangers de enkele vrienden bezinken kunnen. Wat het meerendeel zegt of doet hoeft men zich niet naar te rigten echter. (Weet ge dat Tante Bertha3 van kanker aan de borst is geopereerd)?