Van de landstreek heb ik in den trein mooie gedeelten gezien van de Veluwe1 doch tegen we in deze contrijen kwamen was alles donker.2 Zoo weet ik er nog niets van.

Doch zit in een groote gelagkamer als in Brabant, waar een vrouw zit aardappelen te schillen, een vrij aardig figuurtje.

Ik heb met de menschen zitten praten en zal een dezer eerste dagen met de schuit de geheele Hoogeveensche vaart afvaren door de veenderijen, dwars door den Zuid Oostelijken hoek van Drenthe heen.

Dan, Noordwaarts van hier schijnt het prachtige heide te wezen tot Assen toe.

Ik ben wel nieuwsgierig, dat kunt ge denken.

Te s’Hage is alles goed afgeloopen. Aan ’t station kwam die landmeter3 mij nog opzoeken.

Natuurlijk waren de vrouw en haar kinderen tot het laatst bij me en toen ik wegging was het scheiden niet heel makkelijk. Ik heb haar voorzien van een & ander zoo goed ik kon doch zij zal een moeielijken tijd hebben.

Ik heb maar zeer weinig verf medegenomen maar toch iets en ik hoop spoedig aan te kunnen vullen. de kleur van de Veluwe vond ik rijk.

Ik hoop Uw nader schrijven hier af te wachten, het is hier een boerenlogement vlak bij ’t station.

Zet op den brief adres A. Hartsuiker, logementhouder te Hoogeveen.4

Daarna zal ik misschien echter dieper het land in gaan doch ik wacht eerst tot ik dan een beetje voorraad verf heb.

Nu, spoedig meer, nu op ’t moment heb ik nog niets gezien dan wat ik U zeg, het veld door ’t spoorwegraampje en de gelagkamer hier, waar weinig bijzonders aan is.

In elk geval wou ik U doen weten ik hier ben. Gegroet, morgen ga ik er op uit.

Met een handdruk.

In ’t logement hier zag ik een stal die anders is ingerigt dan de Brabantsche. Misschien zal ik daar nog wel eens iets van maken, als ik ten minste hier blijf.

Nu, het veld hier vlak bij is meest weiland met boompjes hier en daar.

Door Hoogeveen te nemen als uitgangspunt geloof ik wel gedaan te hebben.

althans het is wel aardig dat ik reeds den eersten avond hoor ik met die schuiten de heele Veenstreek kan doorvaren tot de Pruissische grens & ’t Zwarte Meer toe.5

Spoedig schrijf ik U daar heel wat meer over dan heden.

Zoodra ik wat meer verf heb begin ik dien togt en ga van ’t eene gehucht of dorp naar ’t andere.

Doch het adres blijft hier en ik laat er mijn goed voorloopig, ook als ik voor eenigen tijd afwezig ben en zelf niet weet precies waar ik zijn zal. Ik betaal f. 1.- per dag hier is de afspraak, als ik hier ben n.l., en in de tusschenpoozen kan ik mijn koffer &c. laten op den zolder.

In de haven v.h. dorp zag ik heel echte turfschuiten en figuren van schippers. Vrouwtjes met het costuum van hier op ’t hooiveld – best.– Het zal wel nog veel mooier blijken te zijn dieper ’t land in doch voorloopig zie ik al erg goede dingen – zelfs hier.

Schrijf dus spoedig een woordje. Zooals gezegd aan het adres van