Nu hebt gij dus een figuur van me2 & een landschap. en mij dunkt gij zult zien dat ik niet op de zelfde hoogte blijf.

Ofschoon dit “maar wit & zwart” is & onverkoopbaar??? en onbehagelijk??? zoo hoop ik toch dat er iets pittigs in moge zijn. En meen dat wel verre van ’t mij kwalijk te nemen dat ik mij toeleg bepaald op ’t teekenen van de dingen, men daarin juist ’t bewijs kan zien van dat ik den meest praktischen weg insla. Aangezien men makkelijker van ’t teekenen tot ’t schilderen kan komen dan omgekeerd schilderijen maken zonder er de noodige studies voor te teekenen.

Het spreekt van zelf dat het mij veel displeizier veroorzaakt en mij ’t leven niet makkelijker maakt als zulken op wier sympathie ik min of meer meende te kunnen rekenen, zooals Mauve & H.G.T., onverschillig of vijandig & hatelijk worden. Van Mauve heb ik niets vernomen, nu eens is hij ziek, dan eens heeft hij rust noodig of heeft het overdruk.– Wat was zijn schilderij voor den salon mooi.  1v:2 Maar gij begrijpt die dingen zelf wel en dus basta.–

Nu heeft dit teekeningetje ook een klein grijs passepartout3 noodig.

Gij schrijft dat ge verhuisd zijt,4 ik zal mijn best doen om nu en dan iets voor de muren van uwe nieuwe woning te maken.

Ik heb daarvoor misschien ook nog wel eenige mooie houtsneden als ge daar schik in hebben mogt, aangezien ik van een paar mooie dingen duplicaten heb. Doch die moet ge dan van den zomer als ge komt maar eens zien.

Ik ben wel niet verhuisd doch ik heb toch eene verandering in mijn woning gemaakt door nl. op den zolder een slaapkamertje te laten afschietena zoodat ik nu meer ruimte op ’t atelier heb, te meer daar de kagchel weg is.5

Ziet ge, wat ’t teekenen betreft, daar komt enorm veel kijken wat menigeen maar zou willen verdonkeremanen.  1v:3 Daar hebt ge de juiste perspectief van een interieur b.v. (ik zal U daarvan ook wel eens iets zenden), daar hebt ge de groote lijnen van een landschap en danb zie ik voor mij geen kans er te komen zonder studie van ’t naakt figuur. Dat alles is essentieel teekenen, heeft men dat eenigzins onder de knie dan komt er veel licht en ik voor mij ga heel bedaard mijn weg, wetende dat ik nog wel den een of ander die meent over die dingen te kunnen heenspringen eerlang zal inhalen mits ik maar voet bij stek houd.

Nu, het beste U toegewenscht – het is hier zeer guur & winderig ’t welk mij bijzonder embêteert omdat ik niet voortkan aan de stadsgezigten voor C.M. die ik anders tusschen de droppeltjes door zou snappen.6 Maar ’t zal wel weer eens zacht worden.

Met een handdruk,