Heden heb ik per post aan U verzonden 1 Teekening1 die ik U zend als bewijs van dankbaarheid voor zooveel dat gij dezen anders barren winter voor mij gedaan hebt. Toen gij verl. zomer die groote houtsnee van Millet, “la bergère”2 bij U hadt toen heb ik gedacht: wat kan men met één enkele lijn veel doen. Ik heb natuurlijkerwijs niet de pretentie om met een enkelen omtrek zooveel te zeggen als Millet. Doch evenwel heb ik getracht wat sentiment in dit figuur te leggen. Nu hoop ik maar dat deze teekening U sympathiek moge zijn.
1v:2 En nu ziet ge er meteen aan dat ik druk aan den slag ben. Nu ik er eenmaal aan begonnen ben zou ik wel graag een 30 tal naaktstudies maken.
Bijgaand is dunkt me ’t beste figuur dat ik nog geteekend heb, daarom dacht ik dat ik ’t U zenden wilde.
Dit is niet de studie naar ’t model en toch is het direkt naar ’t model. Ge moet weten dat ik twee vel onderleg onder mijn papier had. Nu had ik er hard op gesjouwd om den contour juist te krijgen en toen ik de teekening van de plank nam was het zeer zuiver op de twee vel onderleg door
1v:3 gedrukt en toen heb ik ’t onmiddelijk naar de eerste studie opgewerkt, zoodat deze zelfs frisscher is dan de eerste.
De twee anderen heb ik zelf gehouden en die zou ik niet graag wegdoen.3 Gij zult meteen hieruit zien dat het niet zonder reden is dat ik U schreef ik wel wilde dat het geld voor H.G.T. nog kon wachten, ik heb het nu zelf zoo noodig en mij dunkt dat hard werken met model de kortste weg is om er geheel boven op te komen. Het model dat ik heb is wel zoo duur niet doch omdat de uitgaaf telkens terug komt is het mij toch dikwijls moeielijk het te betalen. Enfin schik het zoo als het ’t beste is doch als het U convenieert zend dan ’t geen waarvan ge spraakt niet al te laat in de maand. à Dieu, met een handdruk.
t. à. t.
Vincent
Het komt mij voor deze teekening goed zou doen in eenvoudige grijze passepartout.4
’t Spreekt van zelf dat ik niet altijd zoo teeken als ditmaal. Doch ik houd bijzonder veel van die Engelsche teekeningen die in dezen stijl5 gedaan zijn en ’t is dus geen wonder dat ik het eens zoo geprobeerd heb en omdat het voor U was die zulke dingen wel begrijpt heb ik niet geschroomd wat melankoliek te zijn. Ik wou zoo iets er mee zeggen als