4Ontvang mijn dank voor Uw brief & het ingeslotene_ 5Ik was te Etten terug toen ik Uw brief ontving/ zooals 6ik U schreef volgens overleg met Mauve. Maar nu ziet 7ge/ ben ik toch weer te s’Hage terug.
8Op kerstmis had ik nog al een heftige scène met Pa 9en het liep zoo hoog dat Pa zei ’t beter was ik t’huis maar 10zou verlaten. Nu, het werd zoo gedecideerd gezegd 11dat ik nog denzelfden dag werkelijk vertrok.
12Het kwam eigentlijk aan door dat ik niet naar de kerk 13ging en ook zeide dat als het naar de kerk gaan 14iets gedwongens was & ik naar de kerk moest/ ik er 15zeer zeker zelfs nooit meer uit beleefdheid zou 16heengaan zooals ik dezen heelen tijd dat ik te Etten 17was vrij geregeld deed. Maar ach, eigentlijk zit 18er veel meer achter, o.a. de heele geschiedenis van 19’tgeen dezen zomer voorviel tusschen mij en K.V.
20Ik was zoo driftig als ik me niet herinner ooit in 21mijn leven geweest te zijn, en ik heb ronduit 22tegen Pa gezegd dat ik het heele systeem van die 23godsdienst afschuwelijk vond en juist omdat gedurende 24een miserabelen tijd van mijn leven ik mij te veel in 25die dingen verdiept1 heb er niets meer mee wil 26te maken hebben en mij er voor wachten moet als 27voor iets fataals.–
28Ben ik te driftig/te heftig geweest – het zij zoo/ 29maar al ware dat eens het geval dan is ’t nu 30meteen voor goed uit ook.
31Ik ging naar M. terug en zei/ hoor eens M./ te 32Etten kan ’t niet gaan en ik moet ergens anders/ 33liefst hier gaan wonen.
34Nu/ M. zei/ dan maar hier. En dus ik heb 35hier een atelier gehuurd/ n.l. een kamer en alkoof 36die er voor geschikt te maken zijn. goedkoop genoeg/ 37even buiten de stad op den Schenkweg, een minuut of 3810 achter M.2
39Pa zei me, als ik geld noodig had wilde hij desnoods 40’t mij voorschieten maar dat kan nu niet meer/ 41ik moet geheel & al onafhankelijk blijven van Pa. 42Hoe? ik weet het nog niet maar M. wil me 43wat helpen desnoods en ik hoop & vertrouw gij/ en 44natuurlijk ik zal werken & mij moeite geven zooveel 45ik kan om wat te verdienen.
46Ik zit er nu en we zijn eenmaal in het 47schuitje_– Op een ongemakkelijk moment, 48maar qu’y faire.–
49Ik moet wat eenvoudige meubels hebben, 50'en bovendien al mijn uitgaven voor teeken- & schilder- 51behoeften worden er niet minder op.
52Ook moet ik probeeren me wat beter te kleeden. 53’t Is gewaagd en eene kwestie van erop of 54er onder. Maar ’t moest er toch ééns toe 55komen dat ik me installeerde/ dus wat wil ik/ 56het is nu sneller gegaan dan ik verwacht had.–
57Wat betreft de verhouding tusschen Pa en Moe en mij/ dat 58zal zich zoo heel spoedig niet redresseeren. Het 59'verschil van denk- en zienswijs is al te groot.–
60En ofschoon ik in drift gesproken heb zoo heb ik toch 61de dingen gezegd zooals ik ze ook in bedaarder 62stemming opvat. Ik neem het dus ook niet 63terug wat ik gezegd heb en enfin/ Pa heeft dat 64nu eens ronduit gehoord. Ware ik bedaarder geweest/ 65'ik zou het in andere/ minder hoog opgevoerde 66kleuren gezegd hebben maar in den grond zou ik toch 67hetzelfde hebben gedacht.
68En ik hoop dat het toch in elk geval tot iets 69goeds zal leiden. Ik moet een kwaden tijd door 70en het water komt hoog/ misschien tot aan de 71lippen en misschien nog hooger/ wat weet 72ik daar vooruit van. Maar ik zal mijn strijd 73strijden & mijn leven duur verkoopen & probeeren 74’t te winnen en er boven op te komen.–
75Tegen 1 Januarij betrek ik het atelier. Ik zal 76wat betreft meubels het aller eenvoudigste nemen/ 77een houten tafel/ een paar stoelen.
78Voor bed zou ik tevreden zijn met een wollen deken 79en den grond. Maar M. wil dat ik toch een 80bed zal nemen & wil ’t me desnoods voorschieten. 81Bij ’t opmaken van de rekening over de frs 100 kwam 82’t uit dat er nog geld over was ofschoon ik dus 83toch tweemaal op reis geweest ben dezen zomer er van/ en 84eens/ nu de laatste keer/ voor zoo’n langen tijd. 85Het is waar dat ik t’huis heb medegegeten & ge- 86logeerd maar Pa heeft dat zelf gezegd in der 87tijd dat hij er dat voor over had.
88Gij begrijpt ik zit nu verbazend in de zorg 89en voorzie veel tobberij. Maar ’t is me toch een 90rust dat ik zòò ver gegaan ben dat ik niet 91meer terug kan en dat ofschoon de weg 92moeielijk te bewandelen is/ mijn weg nu duidelijk 93genoeg zich afteekent_
94Het spreekt van zelf dat ik U vraag/ Theo als 95gij het kunt doen stuur mij dan nu en dan 96wat gij kunt zonder U zelven in de penarie 97te helpen. En – in de gegevenen/ stuur 98’t liever aan mij dan dat ge ’t aan anderen 99zoudt geven. Want als het mogelijk is moeten 100we Mauve er niet in mengen wat ’t finantieele 101aangaat. Het is al onwaardeerbaar veel 102waard dat hij mij op artistiek gebied met zijn 103raad & daad bijstaat. Hij staat er echter op 104ik moet b.v. een bed & een paar meubels nemen 105& zegt/ ik zal ’t je voorschieten des noods. Want 106volgens hem moet ik quand même toch ook goed 107voor den dag komen wat kleeren betreft en 108het niet zoeken in al te veel zich bekrimpen.
109Ik schrijf U spoedig wel meer. Ik wil 110het niet als een ongeluk beschouwen dat het zoo 111geloopen is/ integendeel/ ondanks allerlei emotie 112voel ik toch een zekere kalmte.
113There is safety in the midst of danger.–3 114Wat zou het leven zijn als we niet wat durfden 115aanpakken.
116Ik heb overal rondgeloopen om dat atelier te vinden 117zoowel in stad als op Scheveningen.
118Scheveningen is horrible duur. Dit atelier kost 119maar f_ 7.- per maand maar de meubels 120maken het moeielijk. Toch/ heeft men een eigen 121gedoente dan loopt dat ook niet meer weg, en 122heeft men meer vastigheid onder de voeten.
123Het licht is van ’t zuiden zoo ongeveer maar het 124raam is groot en hoog4 en ik heb hoop het er over 125eenigen tijd wat aardig zal uitzien.
126Ge kunt denken dat ik mij zeer geanimeerd gevoel_ 127Hoe zal het over een jaar zijn met mijn werk? 128Kon ik maar uitdrukken wat ik voel – nu/ Mauve 129begrijpt daar alles van en hij wil me zooveel 130technische wenken geven als hij kan – ’tgeen 131waarvan mijn hoofd & hart vol is dat moet er 132uit komen in teekeningen of schilderijen.
133Mauve zelf is druk bezig aan een groot Schij 134van een pink die met paarden tegen de duinen 135opgesleept wordt.5 Ik vind het heerlijk te s’Hage 136te zijn en ik vind hier zoo oneindig veel 137moois en ik moet daarvan iets zoeken weer te geven.
138à Dieu kerel/ ontvang een handdruk 139in gedachten en schrijf spoedig, geloof me