Hierbij het beloofde.─ Het boek van Jules Breton zult gij wel mooi vinden. Er is één van zijne gedichten dat mij bizonder trof, het is “Illusions”.1 Gelukkig zij wier hart zoo gestemd is.
Hun die God lief hebben zullen alle dingen medewerken ten goede,2 is een schoon woord. Zoo zal het ook U wel gaan; en den nasmaak van deze moeielijke dagen zal wel goed zijn.─
Maar schrijf toch maar eens spoedig hoe het gaat en wanneer de dokter zegt gij beter zult zijn, als gij dit tenminste nog niet reeds gedaan hebt.─
Vandaag 14 dagen hoop ik te Etten te zijn, hoe ik er naar verlang kunt gij wel denken.
Heb ik U reeds verteld ik weer in ’t pijpen rooken &c. ben vervallen. Ik heb in mijn pijp een oud trouw vriend terug gevonden en nu zullen wij wel niet meer scheiden denk ik.─
Van Oom Vincent hoorde ik dat gij ook rookt.
Zeg allen bij Roos toch vooral goeden dag voor mij, wij beiden hebben veel goeds daar in huis beleefd en veel trouw ondervonden.
Wij hebben op ’t oogenblik “Le dimanche matin” van Emile Breton hier.3 Dat kent gij immers? ’t Is eene dorpsstraat van boerenhuizen en schuren en aan ’t eind de kerk met populieren omgeven. Alles besneeuwd en zwarte figuurtjes die naar de kerk gaan. ’t Zegt ons dat den winter koud is maar dat er warme menschenharten zijn.
Heb het zoo goed mogelijk jongen en geloof mij steeds
Uw liefh. broeder
Vincent
de pakjes chocolade gemerkt X zijn voor U, de 2 anderen voor jufvrouw Roos. Rook de cigaretten met de huisgenooten op. à Dieu.─