1r:1
1Beste Moeder,
2als U zegt dat U een moeder
2van bijna 70 jaar zijt dan is dat wel waar
3maar aan Uw schrift zou men dat zeker niet merken
4want het viel me op dat dat al bijzonder ferm is.1
5Overigens schreven Theo en Wil me dat U op nieuw
6jong schijnt te worden2 – en dat vind ik erg best
7en is in het leven wel eens meer noodig. Het
8nieuws betreffende Cor, geen wonder U er mede
9vervuld zijt en het zal voor weerskanten bar
10zijn om te moeten scheiden. Hij heeft mijns
11inziens echter groot gelijk niet te aarzelen die
12plaats maar aan te nemen. daar het schijnt men
13op een afstand van die groote mesthoop steden/
14Londen/ Parijs/ niet alleen maar Amsterdam/ Rotterdam
15en zooveel anderen in Europa/ beter en gelukkiger
16door de wereld kan komen dan in hun nabijheid_
17Er is nog meer natuurlijks in de wereld en goeds
18dan men hier in ons werelddeel veronderstellen
19zou. En van Cor vind ik het consequent dat hij
20naar ginder gaat. Wel niet precies over de
21Transvaal maar b.v. over Australië heb ik
22dikwijls hooren spreken door wie er van daan
23waren en er altijd weer naar terugverlangden_3  1v:2
24Zoo b.v. ook over Haiti/ over la Martinique
25waar Gauguin die met me te Arles was/ geweest
26was.4 En dat de Transvaal met Australie nog
27al een & ander gemeen zal hebben durf ik
28wel veronderstellen. Enfin men heeft er kans
29zich beter te kunnen ontwikkelen en zijn werkkracht
30te kunnen gebruiken dan in de Europeesche
31circumlocutie.
32Wat nu betreft, beste moeder, het verdriet dat wij hebben en
33houden over scheiding en verlies, mij dunkt het is
34instinktmatig dat wij zonder dat in scheidingen niet
35zouden kunnen berusten en het zal ons waarschijnlijk
36dienen om bij latere gelegenheden er elkaar
37aan te herkennen en terug te vinden.– De dingen
38kunnen nu eenmaal niet op hun plaats blijven_
39En toch vallen de appels niet ver van den stam en
40zullen uit hun pitten vooreerst nog geen brandnetels
41oprijzen. Verder weet ik er echter niet van.
42Van Theo en Jo heb ik goede berigten/ intusschen
43verwondert het mij minder dan iemand dat hij hoest enz.
44Soms wenschte ik wel zij buiten Parijs woonden en niet
45op een 4e of 5e verdieping enz_, en toch/ er op aandringen te
46veranderen zou ik niet op mij durven nemen omdat Theo
47een zekere behoefte heeft aan beweging/ zaken en vrienden
48te Parijs zelf. Laat zijn vrouw zorgen hij zooveel mogelijk
49zijn ouden hollandschen kost terug vinde/ daar hij een jaar  1v:3
50of 10 aan één stuk verstoken is geweest daarvan en
51met restauratie eten gevoed/ zonder eenig familieleven_
52Ik heb alle hoop zij dit wel vatten zal en misschien
53reeds gevat heeft.
54Het voornaamste is mogelijk dit: herinnert U zich nog van
55een historie in dat boek “de pruuvers” waarin verhaald
56wordt van een zieke die iederen morgen naar de meid keek
57die den vloer veegde en vond dat zij – “iets geruststellends” had.5
58Dat is het voornaamste waar in de meest verschillende en
59’t verst uiteenloopende ziektegevallen de beterschap voor een
60vrij aanmerkelijk deel aan kan worden toegeschreven_
61Ik zou dus/ hoe wreed dit zij/ de ongerustheid over het al
62dan niet sterk zijn van het gestel van Theo maar aan haar
63overlaten en haar een jaartje laten tobben en scharrelen
64er aan, vóór wij er ons over bekommeren en het komt
65mij voor dan ons er niet in ’t minst ongerust over
66schijnen/ zou kunnen blijken een bewijs
67van ons eigen vertrouwen in “iets geruststellends”
68in de natuur in het algemeen.
69Het komt mij voor dat het hier in den zomer niet heel veel
70warmer is dan bij ons wat betreft er hinder van hebben/
71daar de lucht hier helderder en zuiverder is_
72Verder hebben we zeer dikwijls veel wind/ le mistral_
73Ik heb op ’t heetst van den dag in de korenvelden
74geschilderd zonder dat het me veel hinderde_
75Doch aan het snel geel worden van het koren
76ziet men soms wel de zon zoo tamelijk kracht
77hebben kan. Maar de velden zijn bij ons oneindig
78mooier bebouwd, regelmatiger dan hier waar
79de grond door de rotsachtigheid van veel
80plekken niet voor alles geschikt is.
 1r:4
81Er zijn hier zeer mooie velden olijfboomen die
82grijs en zilverachtig van groen zijn als knotwilgen_
83Dan verveelt de blaauwe lucht mij nooit. Boekweit
84of koolzaad ziet men hier nooit en over ’t algemeen
85is er misschien wat minder afwisseling dan bij ons.
86En juist zou ik zoo graag eens een boekweitveld in bloei
87schilderen of het oliezaad in bloei of vlas. Maar
88daar vind ik ligt later in Normandie of Bretagne de
89gelegenheid toe. Dan ziet men hier ook nooit die
90bemoste boerendaken op de schuren of hutten van
91bij ons/ ook geen eikenhakhout en geen spurrie en
92geen beukenheggen met hun roodbruine blâren
93en witachtige gekruiste oude stammen.
94Ook geen eigentlijke hei en geen berken die
95in Nunen zoo mooi waren.
96Maar wat in ’t zuiden mooi is zijn de wijngaarden
97waar die zijn in ’t vlakke land of tegen de heuvels aan_
98Ik heb er gezien, en trouwens aan Theo een schilderij
99van gestuurd/ waar een wijngaard geheel paarsch/
100vuurrood en geel en groen en violet is als de wilde
101wingerd in Holland.6 Ik zie net zoo graag een wijngaard
102als een korenveld_ Dan zijn de heuvels vol thijm en andere
103geurige planten hier zeer mooi en door de helderheid
104van de lucht ziet men zooveel verder dan bij ons/ van
105af de hoogten.
106Nu/ ik eindig met U te zeggen dat ik geloof U in uw
107schik zijt uw zoon Theo eindelijk tot trouwen
108gekomen is. Ik zou nu als ik U was maar niet
109gaan tobben over zijn gezondheid maar wel zou
110ik zorgen in uw plaats dat ik het van hem gedaan
111kreeg zijne vrouw en hij U tweemaal s’jaars kwamen
112bezoeken in plaats van ééns. Vooral nu Cor
113vertrekt ware dit voor U en hen wel goed. Voor
114zijn zaken kan ’t hem volstrekt geen kwaad dat
115zijn gedachten eens afleiding hebben en zijne vrouw/
116wees er verzekerd van/ zal het U niet kwalijk nemen indien
117U de lust om nu en dan met haar naar Holland te komen
118bij hem opwekt. Vergeet het niet dat wij evenveel redenen tot
119ondankbaarheid als tot dankbaarheid hebben jegens de Parijsche
120zaken en in uw kwaliteit van Moeder van bijna 70
121jaren moogt U dat wel eens laten gelden.
122In gedachten omhels ik U en met een handdruk voor
123Cor wensch ik hem regt goeden moed toe in zijn onderneming_
124Geloof me steeds

124*Uw liefh.
125Vincent

top