Bravo Theo ─ Dat meisje uit Adam Bede hebt ge goed gezien.1 Dat landschap, waarin de vaalgeele zandweg, over den heuvel, naar het dorp, met de leemen of gewitte hutten met groen bemoste daken & hier & daar een zwart doornboschje, leidt, aan weerszijden de bruine hei & bunt & eene grauwe lucht, met eene smalle witte streep aan den horizon, er boven ─ is van Michel.2 Alleen er is een nog reiner & nobeler stemming in dan in Michel.
Ik zend je vandaag in de kist die wij afzenden ’t bewuste boekje.3 Ook Jesus van Renan4 & Jeanne D’arc van Michelet,5 & ook een portret van
1r:2 Corot, uit de London News, dat ik ook op mijn kamer heb hangen.6
Vooreerst geloof ik niet dat er kans is dat ge in de zaak te Londen geplaatst wordt.
Vindt het maar niet naar dat ge ’t niet moeielijk hebt; ik heb ’t ook makkelijk, ik geloof dat het leven nog al vrij lang is, en de tijd waarin “een ander U gordt & U leidt waar ge niet wilt”,7 van zelf komt.─ à Dieu, groet alle bekenden.