2Och speel nog eens een lied voor mij

3Gij oude brave man

4Beproef eens of een zoet akkoord

5Mijn ziel verkwikken kan

6De zieke bidt, de grijsaard speelt

7Nooit speelde hij zoo teer

8Nooit zoo verrukkend, neen hij kent

9Zijn eigen spel niet meer

10Daar trilt een hemelsch zoet akkoord

11Des ouden hart ontroert.–

12Het orgel zwijgt – de ziel van ’t kind

13Is aan deez aard ontvoerd.–

15Wie zal voor immer en volkomen ons bevrijden

16Van ’t ligchaam dezes doods gebogen onder ’t juk

17Hoe lang moet ik mijzelven nog bestrijden

18Eer ik dit hart der zonde dienst ontruk.–

19Ik had aan God beloofd dat Hij mijn God zou wezena

20Dat ik Hem volgen zou met onverdeeld gemoed

21Ik werd beproefd – ik viel – daar was mijn eed vergeten

22Ik werd verzocht – daar wankelde mijn voet

23Neen niet in eigen kracht zal ik verwinnen leeren

24Beken uw zwakte o ziel, en zelfbedrog, verdwijn!

25De vader moet het kinderhart formeeren

26De Meester moet des leerlings leidsman zijn.–

27Welaan dan Vader! laat Uw liefde mij bekwamen!

28Mijn Meester grijp mijn hand en toon mij Uw banier

29Ik stond alleen – ik viel – nu gaan wij zamen

30’k Bezweek, strijdt Gij mij voor, en ’k zegevier

31Eerst nu voel ik mij sterk, daar ik mij zwak gevoele

32Onmachtig in mijzelf_/ Almachtig in den Heer!

33De zonde lokk’, de booze hartstocht woele,

34Gij, God in mij, werpt elken vijand neer.

35Ik ben bedroefd, maar ’t is een Goddelijke smarte,

36Een nachtwolk maar omzoomd met Hemelsch morgenrood

37Ik ween, o God, maar met de vreugd in ’t harte

38Ik buig het hoofd, maar Vader, in Uw schoot.

39Ik weet aan Wien ik mij vertrouwe

40Al wisselen ook dag en nacht

41Ik ken de rots waarop ik bouwe

42Hij feilt niet die mijn heil verwacht

43Eens aan den avond van mijn leven

44Breng ik van zorg en strijden moe

45Voor elken dag mij hier gegeven

46U hooger reiner loflied toe.3

48Heimwee doorstroomde

49Het hart van een pelgrim

50Zwervende zocht hij

51De hemelsche stad

52Stad van geneugten

53Van eeuwige vreugden

54Die eens Gods Engel

55Hem toegezegd had.

56Heldre stroomen

57In ’t vlak uwer waatren

58Moogt hij weerkaatsen

59Haar liefelijk beeld

60Glanzende bergen

61van verre reeds schouwt gij

62’t Oord dat mijn ziele

63Zoo aanlokt en streelt.

64Ginds hoor ik klinken

65Als kleeplen daar klokken

66’t Avondrood flonkert

67Door ’t woud met zijn gloed

68o had ik de wieken!

69Ik zweefde als een duive

70vlug door de ruimte

71U, Stad te gemoet.

72Heilige weemoed

73Verteederd mijn ziele

74Brandende zuchten

75Ontstijgen mijn hart

76Mat zinkt hij neder

77op ’t bloemige rustbed

78Smachtend doorboren

79Zijne oogen de vert

80Wijd, ach, te wijd is

81De ruimte der scheiding

82Lang is de reize

83Te zwaar voor mijn kracht

84Toovrende droomen

85Ontsluijert het lustoord

86Geef mij ’t genieten

87Der hemelsche pracht.

88'’t Blaauwende welfsel

89Ontsluit zich, een Engel

90Glanzend als zilver

91Daalt vriendelijk af

92Zou God_/ dus spreekt hij_/

93De kracht u onthouën,

94Hij die te voren

95’t Verlangen U gaf?

96Stille verrukking

97In zoete begoocheling

98Moge het voedsel

99Des weekelings zijn

100’t Rusteloos streven

101Is manlijk en edel

102Voert naar het doelwit

103Verwerklijkt den schijn.

104Zoet als de geuren

105Der bloemen verdwijnt hij

106Op springt de pelgrim

107Versterkt door zijn woord

108Moeilijke wegen

109Doorwandelt hij moedig

110Eindlijk daar schittert

111Der heem’len poort.

112Ze opent haar vleuglen

113Als de armen der Moeder

114Die in verlangen

115Haar zoon heeft verwacht

116Jublende zangen

117Begroeten den moede

118Maar die zoo moedig

119Zijn togt heeft volbracht.

120Godvruchtige ouders zijn een zegen

121Die nooit genoeg geschat wordt kind!

122Zij banen U de regte wegen

123Die menigeen zoo moeilijk vindt.–5

124Leeuwerik die tierelierend

125Op uw rappe vlerkjes zwierend

126Hooger stijgt in vrije lucht

127Zingen wij te zaam koralen

128’k Stijg met U in licht en stralen

129Aan mijn kerkerboei ontvlugt.6

131Daar liggen de heuvlen

132Beneveld en graauw

133De dalen verzonken

134In nachtlijken schauw

135Alom heerscht de sluimring

136Geen enkele klacht

137Wordt hier me op de wieken

138Der koelte gebracht

139Gezorgd heb ik immer

140Voor aller geluk

141Gedronken den beker

142In kommer en druk

143De nacht is gevallen

144De hemelboog gloort

145’k Verlang naar de rust, die

146Mijn ziele bekoort

147O tintlende starren

148Geschrift van omhoog

149Hoe wekt gij en trekt gij

150Vol liefde mijn oog

151Betoovrende klanken

152Van ’t Hemelsche koor

153Nauw hoorbaar toch streelt ge

154Verkwikkend mijn oor

155Vergrijsd zijn mijn lokken

156Verdoofd is mijn vuur

157Mijn wapenen hangen

158Vol roest aan den muur

159’k Heb regt steeds gesproken

160En regt steeds gedaan

161Wanneer zal de stonde

162Der rust voor mij slaan

163O rust waar mijn ziele

164Zoo vurig naar smacht

165Toef_/ toef toch niet langer

166O Zalige nacht!

167Dat ’k sterren mag schouwen

168Van heerlijker glans

169En klanken vernemen

170Veel luider dan thans.

172Een sombre wintermorgen was ’t

173Het zonlicht wou niet gloren

174Bij poozen kwam een doodskloktoon

175Door ’t waas der neevlen boren.

176Hoe toonloos klonk die ene klok

177Men klepte haar maar even

178Maar even werd met heesche stem

179Een lijkzang aangeheven.

180Het was een oude arme man

181Die grafwaarts werd gedragen

182'Naar, toonloos als zijn uitvaart was

183Zoo waren eens zijn dagen.

184Nu hoort hij in Gods glorielicht

185Der Eng’len koren zingen

186En jubelend met vollen klank

187De werelden doordringen.

189Welkom leeuwerikkenvlucht

190Dezen stijgen in de lucht

191Genen strijken langs den stroom

192Andren dartlen in den boom

193Een wiens lust is God te loven

194Wil hier uit mijn hart naar Boven!

196Stille rustplaats onzer dooden

197Schiet den Lente feestdosch aan

198Berg U achter rozeblaan

199Dek Uw grond met groene zoden

200Sluit uw hek en dorenhagen –

201Opent gij voor mij uw zerken

202O, Welaan ik ben bereid

203Maar der Lente heerlijkheid

204Noodigt me om nog veel te werken.

206Wolken op den dag zoo zwart

207Zwevend aan den westertrans

208Schitterend van purperglans

209Waar het goud der zon door flonkert

210Zoo wordt ook voorzegt mijn hart

211Eens der ziele vroeg of laat

212Als het leven ondergaat

213Helder wat nu is verdonkerd.–